وبلاگ همه ی دوستان عزیز

 

دوری را دوست دارم هر چند که دلتنگ و غریب می‌شوم اما وقتی دوباره با یک بغل مهربانی در می‌گشایی و صدایم می‌کنی، دلم مثل یک کهکشان وسیع می‌شود.
شب را بخاطر تو دوست دارم که تا تولد سپیده صبح، دلواپس نیامدنت باشم. کسی که عاشق باشد می‌داند که تمام طعم عشق به دلشوره‌های شبانه است. دوست دارم همیشه شبها تو را کم داشته باشم، تا وقتی چشم بر روی هم می‌گذارم خوابت را ببینم و چشم که باز می‌کنم در صبحی دوباره تو را به نظاره بنشینم.
سفر را بخاطر حس قشنگ خاطره دوست دارم. وقتی نیستی و لحظه‌هایم از وجود مهربان تو خالیست کنار قاب عکست، با خاطراتت زندگی می‌کنم. این انتظار بازگشت، تمام لذت زندگی من است.
سفر را بخاطر بازگشت دوباره تو دوست دارم. شب را بخاطر صبح با تو بودن و دوری را بخاطر آغاز دوباره مهربانی.
اینطور است که همه چیز - حتی تلخیها- هم بخاطر تو قشنگ و دوست داشتنی است.

لطف شما

 

من از قصه زندگی ام نمی ترسم ،من از بی تو بودن به یاد تو زیستن و تنها از

 

خاطرات گذشته تغذیه کردن می ترسم.ای بهار زندگی ام

اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست اکنون که پاهایم توان راه رفتن نداردبرگردباز هم

 

به من  ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را

باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده.

 

 بگزار در   آغوشت آرامش را به دست آورم ،بدان که قلب من هم شکسته ، بدان کههمه    

 

روحم از دردها خسته شده.

 

 این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد.

بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام

لطف شما